- məzmunlu
- sif. və zərf Məzmunu zəngin, dolğun olan, ciddi, dərin mənalı. Məzmunlu pyes. Məzmunlu z. danışmaq. – «Millətdən ötür ağlıyan axırda olur kor»; Məzmunlu məsəldir bu ibarət, uçitellər! M. Ə. S..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
xoşməzmun — f. və ə. gözəl məzmunlu; mənalı, məzmunlu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
həzliyyat — ə. «həzl» c. zarafat məzmunlu şeirlər, məzhəkəli şeirlər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
inayətməzmun — ə. yaxşı məzmunlu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
küfriyyat — ə. «küfri» c. ateist məzmunlu şeir(lər) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mərmuz — ə. 1) rəmz və işarələrlə ifadə olunmuş; 2) mistik məzmunlu yazı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nikməal — f. və ə. yaxşı məzmunlu, yaxşı mənalı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qəzəl — ə. 1) əsasən aşiqanə məzmunlu lirik şeir növü; 2) qadınlara nəvaziş etmə; 3) mazaqlaşma, müaşiqə, dilxoşluq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təmlih — ə. 1) duza qoyma; duzlama; 2) m. sözarası yaxşı məzmunlu, ürəyəyatan təbir işlətmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təmsil — ə. 1) bənzətmə, oxşatma, təşbeh; 2) misal kimi işlədilən; misal, nümunə; 3) tamaşa göstərmə; 4) satirik və nəsihətamiz məzmunlu kiçik həcmli bədii əsər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ustadnamə — f. Azərbaycan şifahi xalq ədəbiyyatında: nəsihətamiz, fəlsəfi məzmunlu şeir növü … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti